تـــو دور میــشوی …

مــن در همیــن دور می مــانم …

پشیمـــان که شـــدی …

بــرنگــرد !

لاشـــه ی یـک دل که دیــدن نــدارد …

تیـغ روزگــــــار . . .

شاهـرَگـــــــــ "کلامَمـــــــــ" راچـُـنان بریــــــده

کـه سکوتَمـــــــ "بَنـــــد" نمی آیـــــــد .!

دورو

1. ...غریبه غریبه تر از غریبه...من خیلی وقته مردمو تو حتی سالهاست که سیاهمرو هم دور ریختی.لطفا این قدر سیاه و سفید نشو.من خیلی وقته کورم.
2. کیان

آن کيست کاندر رفتنش صبر از دل ما مي برد

ترک از خراسان آمدست از پارس يغما مي برد

شيراز مشکين مي کند چون ناف آهوي ختن

گر باد نوروز از سرش بويي به صحرا مي برد

من پاس دارم تا به روز امشب به جاي پاسبان

کان چشم خواب آلوده خواب از ديده ما مي برد

برتاس در بر مي کنم يک لحظه بي اندام او

چون خارپشتم گوييا سوزن در اعضا مي برد

بسيار مي گفتم که دل با کس نپيوندم ولي

ديدار خوبان اختيار از دست دانا مي برد

دل برد و تن درداده ام ور مي کشد استاده ام

کآخر نداند بيش از اين يا مي کشد يا مي برد

چون حلقه در گوشم کند هر روز لطفش وعده اي

ديگر چو شب نزديک شد چون زلف در پا مي برد

حاجت به ترکي نيستش تا در کمند آرد دلي

من خود به رغبت در کمند افتاده ام تا مي برد

هر کو نصيحت مي کند در روزگار حسن او

ديوانگان عشق را ديگر به سودا مي برد

وصفش نداند کرد کس درياي شيرينست و بس

سعدي که شوخي مي کند گوهر به دريا مي برد 

 

 

سعدی